Η Louise Porter, αποκαλύπτει τους προβληματισμούς και τις σκέψεις της για το γεγονός ότι η κόρη της είναι το μεγαλύτερο παιδί στην τάξη της. Παρά τις αρχικές ανησυχίες της, εξηγεί γιατί τελικά δεν ήταν τόσο μεγάλο ζήτημα όσο φοβόταν.

Η κόρη μου θα ξεκινήσει την πρώτη δημοτικού σε λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα και είναι 7,5 ετών, το μεγαλύτερο παιδί στην τάξη της.

Θα κλείσει τα οκτώ τον Φεβρουάριο, ηλικία που εγώ ήμουν στη δευτέρα τάξη αφού ξεκίνησα το σχολείο στα 5.

Έχοντας ένα παιδί που γεννήθηκε Φεβρουάριο, έπρεπε να σκεφτώ πολύ σοβαρά πότε να τη στείλω στο σχολείο σε ηλικία 4 ή 5 ετών;

Ήταν ένα ερώτημα που με απασχολούσε ξανά και ξανά από τότε που η κόρη μου ήταν μόλις 2 ετών. Τελικά, αποφασίσαμε να ξεκινήσει όταν ήταν 5,5 ετών.

Εκείνη την περίοδο ήμουν ικανοποιημένη με την απόφαση. Ως γονείς όμως, είμαστε ποτέ 100% σίγουροι για τις επιλογές που κάνουμε για τα παιδιά μας;

Οι περισσότεροι γονείς με τους οποίους μίλησα για την αναμονή ενός χρόνου πριν στείλουν το παιδί τους στο σχολείο, μου είπαν πως είναι το «καλύτερο πράγμα» που έκαναν ποτέ. Εγώ όμως δεν έχω την ίδια άποψη.

Όχι ότι ήταν κάτι κακό – δεν το μετανιώνω – αλλά δεν ήταν και τόσο μεγάλη υπόθεση όσο νόμιζα. Η μεγαλύτερη ανησυχία μου ήταν ότι θα ήταν το μεγαλύτερο παιδί στην τάξη. Και ναι, αυτό έγινε πραγματικότητα, αλλά δεν φαίνεται να είχε καμία επίδραση.

Στην πραγματικότητα, δεν νομίζω ότι το έχει προσέξει ούτε εκείνη ούτε κανείς άλλος.

Δεν αμφιβάλλω ότι η μικρή μου ήταν έτοιμη για το «Μεγάλο Σχολείο» όταν ξεκίνησε, αλλά πιστεύω ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει και έναν χρόνο νωρίτερα.

Είναι ανεξάρτητη, έξυπνη, κοινωνική – όλα όσα οι εκπαιδευτικοί θεωρούν απαραίτητα για να ξεκινήσει ένα παιδί το σχολείο (ναι, ναι, καμαρώνω λίγο) – αλλά παρ’ όλα αυτά αποφασίσαμε να μην τη στείλουμε στα τέσσερα.

Ίσως στα 5 να ήταν πιο ώριμη και έτοιμη, και πιθανόν να υπάρχουν οφέλη που απλώς δεν τα έχω παρατηρήσει, επειδή δεν έχω τίποτα με το οποίο να συγκρίνω την κατάσταση.

Ίσως να μην το μάθω ποτέ.

Πιστεύω όμως ότι το γεγονός πως όλο και περισσότερα παιδιά ξεκινούν το σχολείο σε μεγαλύτερη ηλικία κάνει τη διαφορά. Παρόλο που υπάρχουν σχεδόν δύο χρόνια διαφορά ανάμεσα σε εκείνη και κάποιους συμμαθητές της, υπάρχουν πολλά παιδιά κοντά στην ηλικία της, και σε αυτά έχει βρει την παρέα της και έχει δημιουργήσει τον βασικό κύκλο φίλων της.

Ωστόσο, ένας από τους κύριους λόγους που αποφάσισα να τη στείλω ένα χρόνο αργότερα ήταν το μέλλον, όταν θα τελειώσει το σχολείο. Η ελπίδα μου είναι ότι ο επιπλέον χρόνος θα της δώσει περισσότερη ωριμότητα και θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Αυτό, βέβαια, δεν θα μπορέσω να το επιβεβαιώσω πριν περάσουν άλλα 12 χρόνια.