- τα νήπια και παιδιά μικρότερα των 3 ετών βιώνουν έντονα τα αισθήματα θλίψης και δυστυχίας των γονιών τους και εμφανίζουν άμεσες σωματικές αντιδράσεις σε αυτά, όπως αυξημένο κλάμα, γαστρεντερικά προβλήματα ή ευερεθιστότητα
- τα παιδιά 4-5 ετών τείνουν να κατηγορούν τον εαυτό τους για το χωρισμό των γονιών τους και βιώνουν άγχος εξαιτίας των ενοχών τους, το οποίο εκφράζεται με ένταση, κακό ύπνο και εφιάλτες, φόβο εγκατάλειψης κ.τ.λ.
- τα παιδιά σχολικής ηλικίας εμφανίζουν μειωμένη σχολική απόδοση, καθώς και βίαιη ή υπερβολική συμπεριφορά, ενώ ενδέχεται επίσης να αντιμετωπίσουν δυσκολίες κατά τον αυτο-προσδιορισμό τους
- οι έφηβοι, που βρίσκονται ούτως ή άλλως σε μια βεβαρημένη και δύσκολη περίοδο της ζωής τους, ενδέχεται να εμφανίσουν μειωμένη αυτοπεποίθηση, βίαιες εξάρσεις, να δημιουργούν προβληματικές σχέσεις, να προβαίνουν σε καταχρήσεις ή ακόμα και να παρουσιάζουν κατάθλιψη.
- Μην κρατάτε το θέμα του χωρισμού μυστικό. Μιλήστε στο παιδί σας με ειλικρίνεια.
- Μιλήστε μαζί στο παιδί και όχι ο καθένας χωριστά, εκπροσωπώντας και υπερασπιζόμενος μόνο τη δική του πλευρά.
- Μιλήστε στο παιδί με απλά λόγια, εξηγήστε του την κατάσταση με τρόπο που θα την αντιληφθεί -μη διστάζετε να του εξηγήσετε κάποια πράγματα, επειδή θεωρείτε ότι δεν θα τα καταλάβει.
- Εξηγήστε του ότι σε καμία περίπτωση δεν φταίει εκείνο για το χωρισμό. Κάνετε σαφές ότι δεν θα μπορούσε να τον έχει αποτρέψει με οποιονδήποτε τρόπο με τη συμπεριφορά του.
- Διαβεβαιώστε το ότι το αγαπάτε και ότι θα συνεχίσετε να το φροντίζετε.
- Παραδεχτείτε ότι η κατάσταση είναι δύσκολη για όλους, δώστε του να καταλάβει ότι ούτε εσείς έχετε τις λύσεις για τα πάντα, αλλά μην του δίνετε ψεύτικες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις.
- Μην αλληλοκατηγορήστε μπροστά στο παιδί και μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλο όταν είστε μόνοι με το παιδί.
- Συζητήστε με το παιδί τις ανησυχίες του και λάβετε τις αποφάσεις για τη νέα σας ζωή λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη και τις επιθυμίες του.
- Είτε είστε ο γονιός που θα πάρει την κηδεμονία είτε όχι, καταρτίστε ένα πρόγραμμα επισκέψεων που θα εξυπηρετεί το παιδί και τηρήστε το. Λάβετε υπόψη το πρόγραμμα και τις δραστηριότητές του, αλλά και την ανάγκη του για σταθερότητα και σεβασμό των ωρών.
- Συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας: μπορεί να εντοπίσει προειδοποιητικά σημάδια στο παιδί ή λανθασμένους τρόπους που τυχόν χρησιμοποιείτε στην επικοινωνία σας μαζί του. Επίσης, μπορεί να παραπέμψει εσάς ή το παιδί σας σε ειδικούς, εάν κρίνει σκόπιμη τη συμβολή τους.
Leave a Reply